Op zijn twintigste ging hij op aandringen van zijn grootvader bij ons aan de slag als schrijnwerker. Nog eens een dikke twintig jaar later stuurt hij het volledige interieurteam van Driesen aan. Afdelingshoofd Interieur Peter vertelt openlijk over zijn groeijaren in het bedrijf en alles wat daarbij kwam kijken.
“Mijn oom pas echt leren kennen als mentor”
“Driesen is eigenlijk letterlijk familie. Mijn oom Pierre Driesen was één van de vroegere zaakvoerders. In mijn tienerjaren had ik hier al meermaals vakantiewerk gedaan. En ook de stage voor mijn opleiding tot schrijnwerker deed ik hier. Ik ga niet liegen: er waren dagen dat ik met knikkende knieën in de hoogtewerker of op de stelling klom. Als jonge kerel die pas komt kijken, zijn zo’n grote werven en machines echt wel imposant.”
Ondanks die vroege kennismaking, koos Peter ervoor om ergens anders zijn carrière te beginnen. “Ik ging een tijdje aan de slag als arbeider aan de zaagmachine bij een ramenbouwer. Maar het duurde niet lang voordat mijn oom bij mijn grootvader aanklopte. Met de vraag of hij mij wilde overtuigen om bij Driesen te beginnen. Dus heb ik braaf geluisterd en ben ik gaan solliciteren (lacht).”
“Ik ben hier begonnen als schrijnwerker en werkte zowel in het atelier als in het plaatsingsteam op de werf. Tijdens die eerste jaren was mijn oom mijn mentor. Ik heb hem eigenlijk pas écht goed leren kennen toen ik dagelijks met hem op de werkvloer stond. Hij leerde me dat een goede ondernemer niet wacht op werk, maar de zaken zelf in handen neemt. Maar vooral ook dat we allemaal mensen zijn die ons best doen en dat iedereen het nodige respect verdient. Die raad neem ik nog elke dag mee naar het werk.”
“De juiste brandjes leren blussen”
Na vijf jaar als ateliermedewerker werd Peter werfvoorbereider en even daarna projectleider. “Een kans die ik met beide handen heb gegrepen. Na jaren met mijn handen te hebben gewerkt, mocht ik plots iets helemaal anders doen. Ik deed het graag en tot mijn verbazing ook nog eens goed ook.”
“En vandaag begeleid ik het volledige interieurteam. Weer iets helemaal anders dan het projectleiderschap. Nu komt het er vooral op aan om zoveel mogelijk mensen op de gepaste manier aan te sturen: de schrijnwerkers, de plaatsers, de werkvoorbereiders, maar ook de projectleiders zelf.”
“Tegelijkertijd probeer ik voor een duidelijke planning en een aangename werksfeer te zorgen. En tussendoor doe ik mijn best om de heetste brandjes te blussen: hebben we een bepaalde opdracht te laag ingeschreven qua budget, blijkt er iets technisch niet haalbaar, is er een gat in de planning, hoe lossen we dat concreet op…?”
“Geleerd uit serieuze terugslag”
“Maar naast al die cijfers, telefoontjes en planningen zie je ook dingen groeien. Zowel onze realisaties als onze mensen. We maken bijna nooit twee keer hetzelfde. Maar om telkens opnieuw complexe, gedetailleerde interieurs op de wereld te brengen, heb je echte vakmensen nodig. Naar mijn gevoel zijn we na elk project overal opnieuw welkom geweest. Zo’n goede naam bouw je alleen maar op als je de juiste mensen in huis hebt die telkens opnieuw die gevraagde kwaliteit doen opleven.”
“Welk project mijn persoonlijke favoriet is? De bibliotheek in Bilzen. Een typevoorbeeld van een project waar je héél lang over moet nadenken voordat het effectieve werk begint. Vol details en speciallekes. Het was ook de eerste keer dat ik zo’n project op mijn bord kreeg. Elk meubel was iets helemaal anders.”
“Ik heb me helemaal laten gaan in dat project, al mijn technische kennis ertegenaan gesmeten. Vele dagen- maar ook nachtenlang. Niet veel later volgde er een zware terugslag. Op dat moment leerde ik rechtstreeks uit de praktijk dat er meer is dan werken alleen. En dat het zeker geen schande is om af en toe iets te delegeren.”
“Verstop je niet”
“Vandaar ook mijn advies voor toekomstige collega-opbouwers en -oplevers: blijf jezelf, verstop je niet, je echte ik komt vroeg of laat sowieso tevoorschijn. Dus gooi al je kaarten meteen op tafel en babbel openlijk over zaken waar je me zit. En toon de goesting om de zaken vast te pakken en er iets moois van te maken, samen met de rest van je team.”
“Met veel plezier de hobbyboer uithangen”
Als afdelingshoofd probeert Peter de sfeer erin te houden op de werkvloer. “We gaan na het werk wel eens pintje drinken. Zelf probeer ik jaarlijks ook een weekendje te organiseren onder de projectleiders. Maar de jaarlijkse barbecue steekt er toch wel bovenuit. Net voor het bouwverlof komt iedereen nog een laatste keer samen. Alle laatste deadlines voor de zomer, de stressniveaus die de weken voordien de hoogte inschieten… Dat zorgt altijd wel voor de nodige ontlading (lacht).”
En ook op het thuisfront is er meer dan animo genoeg. “Er is altijd wel iets om me mee bezig te houden. Mijn vrouw en drie kinderen, werken in de tuin, mijn ezel, paard, hond en kat verzorgen… De hobbyboer uithangen eigenlijk. En blijven voorttimmeren aan ons huis, dat we zelf hebben opgebouwd. En waar er altijd kluswerk achter het hoekje loert.”
Ook klaar om stap per stap te groeien bij Driesen?
Zie jij jezelf in de voetstappen treden van afdelingshoofd Peter? Dan heb je alvast de juiste passie en ambitie te pakken. Wij zorgen langs onze kant voor een carrièrepad dat interessant én uitdagend blijft doorheen de jaren.
